Ik krijg van een van de sales managers een aanbiedingsbrief. Of ik die kan reviewen. Natuurlijk, daarvoor ben ik hier! De brief ziet er goed uit. De juiste template is gebruikt en de lay-out is keurig verzorgd. Eén bladzijde met drie paragrafen. Ik begin te lezen. Ik begin opnieuw te lezen. Ik begin weer opnieuw te lezen. Pas bij de derde keer besef ik wat er staat.

Spelling, gramatica en opbouw

De spelling, grammatica en opbouw zijn correct. Daar ligt het niet aan. Wat is er dan aan de hand? De eerste zin bestaat uit ruim 80 woorden! Een complete paragraaf. Het lezen van de tweede paragraaf verloopt op dezelfde manier. De zin is zelfs nog langer en komt boven de 90 woorden uit. De laatste paragraaf is niet anders.

Nu moet ik zeggen dat ik dit fenomeen eerder tegengekomen was, maar nog niet in deze mate. Hoe komt het toch dat er zulke lange zinnen geconstrueerd worden? Schrijven kun je dit niet meer noemen, dit is echt een constructiewerk. Ik bespreek het met een collega. Zijn stelling is dat de oorzaak hiervan ligt in de manier waarop in Frankrijk een vreemde taal wordt aangeleerd. Literatuur studie en literaire teksten vertalen zijn (of waren) een groot deel van de lesstof. Ik wou dat ze Hemmingway hadden gelezen, denk ik dan.

Schrijfvis

Deze week had ik een interessant berichtje in mijn mailbox van Schrijfvis. Ken je die? Nee, het is geen naam van een persoon, maar de naam van de website van Dennis Rijnvis. Hij is journalist, schrijver en in zijn blog geeft hij adviezen over schrijven. Altijd weer interessante en vooral nuttige schrijftips. Dit keer over hoe je kort en bondig schrijft. Zeer interessant voor “mijn” offerteschrijvers, daarom ik denk dat ik wat van zijn tips ga gebruiken. Eens kijken of ik ze naar het Engels kan overzetten.

 

Afbeelding van Antonios Ntoumas via Pixabay